İz Bıraktın

Geldin gittin bu Dünya’ya,
Ne de derin iz býraktýn, iz býraktýn.
Açýp elin þu semâya,
Silinmeyen iz býraktýn.

Ululuðun celâlinden,
Sen zatýnýn kemâlinden, kemâlinden.
Yüce Hakk’ýn cemâlinden,
Silinmeyen iz býraktýn.

Yüce arþýn kapýsýnda,
Bu âlemin yapýsýnda, yapýsýnda.
Gel/geçmiþinin hepisinde,
Silinmeyen iz býraktýn.

Kaldý gönlüm oralarda,
Bulunduðun sofralarda, sofralarda
Dolaþtýðýn pazarlarda,
Silinmeyen iz býraktýn.

Ah bu gönlüm böyle yazar,
Ârâm-ý cân, yâr ey dil-dâr, yâr ey dil-dâr
Kul Ahmet’in böyle yazar,
Ârâm-ý cân sen ey dil-dâr, sen ey dil-dâr
Sens/din medâr-ý iftihâr
Silinmeyen iz býraktýn.




Celâl=[isim] Büyüklük, ululuk.
Sofra=Tasavvufta zikir meclisi.
Pazar=Tasavvufta 18 bin âlem.
Ârâm-ý cân=Sevgili.
Dil-dâr=Sevgili.
Ârâm-ý cân sen ey dil-dâr=Sevgili ey sevgili.
Medâr-ý iftihâr= Övünülen, onur duyulan, iftihar edilen þey veya kimse

Sosyal Medyada Paylaşın: