Hey; tanıdım seni

HEY; TANIDIM SENÝ

Hey
Duyuyorum ayak seslerini saðýr kulaklarýmla
Evet; aðýr iþitirim
Ama aklým yanýmda, bunamadým daha
Fakat ürperiyorum
Bu uzun gecelerin kör karanlýðýnda
Bir ihtimal ki; Sen
Vefasýz sevgili, yetim aþk. Öksüz umut.
Sen misin?
Þüpheli adýmlarla tepemde dolaþan
Haylazca


Çatýrdýyor aklýmýn taþ duvarlarý
Heyecan ümit gelgitleri yaþýyorum bir zaman
belkiler rýhtýmýnda
Endiþe dalgalarý, maviye buyanmýþ sýra daðlar gibi
Ve sara nöbetlerim

Ýçimdeki ben, kalk diyor; bir bak, kimmiþ gelen
bende ki diðer miskine
Ama yorgunum
Kýsýlmýþ sesim, týkanmýþ nefesim, halsizim
Çabalýyorum, çabalýyorum
Çýrpýnýþým beyhude; kalkamýyorum
Nerden bileydim ki
o ayak seslerinin hayatýmýn azraili olduðunu
Nerden bileydim ki
Sevgilimle son vademin dolduðunu

Hani
Bir çocuk kaçýrýrken uçurtmasýný aðlamaz da
Peþinden baka kalýr ya
Ýçini yakan gri bir tebessümle yutkunur
Ve ardýndan
umutsuzluk fiseði ateþlenir.
Kýlcal damarlarýnda
füzyon tepkimesi, ardýndan yýkým
Koþmak ister babasýna
Yeni bir umut ve taze bir güven için
Öylesine mahzun.
Babasý orada deðildir artýk

Týfýl genç
Pembe heyecanlarýn uçsuz bucaksýz semasýnda
Yýldýzlar yýkanmýþ gibi
onsekislik gençlerin havsalasýnda sonsuzluk
Ayaklarý yere basmamýþ
Uçarý mý uçarý, gündelikçi bir mutluluk oðramýþtýr
Gün batýmýna kadar.

Ve ben
Uçurtmasýnýn ipi kýrýlmýþ çocukluðum
Ahh
Pembe heyecanlarýn uçsuz bucaksýz semasýnda
rüsva olan gençliðim
Babasýný yerinde bulamayan umutlarým
Ukdelerimle
Sille tokat ihtiyarlýðýmý döven berduþluk yýllarým
Ömrüm
Duyuyorum ayak seslerini saðýr kulaklarýmla
Tanýdým seni
Kalkýp bakamasamda aþinayým artýk
Seni tanýdým sevgilim. HAYAT

Fakat, sen de beni tanýdýnmý?
Taný, ve bil
Bil ki nerelere evrildim, þimdi ne haldeyim
Gönlümde,
eðri odunlardan sonra taptuða kavuþtu yunus
Kalbimde
þemsle buluþtu mevlana
Ruhumda
açýldý mesnevilerin kapýlarý, ve ardýnda yediverenler
Kâfidir bana
Kâfidir sevgimlim HAYAT
Düþ yakamdan, var git yoluna










Sosyal Medyada Paylaşın: