PUSLU BİR ANKARA AYAZINDAN

PUSLU BÝR ANKARA AYAZINDAN

“Kýrkýnda bi aþk çýka geldi!” diye
Kulaðýma fýsýldadýðýn bir þiirin
Dizesinden çýktým yola.
Puslu bir Ankara ayazýndan
Yazýyorum bu satýrlarý sana…

Dýþarýsý dudaklarý çatlatan zemheri,
içeride yüreðimi kavuran o yanan ateþi..
Kaçmak isterken senden,
Her defasýnda inatla zorlayan sen
Yüreðimde açýlan o küçük boþluktan
Ýçime yerleþip kendine esir ettin beni...

Sen her akþam bir Ege kasabasýnda
Radyonun baþýnda;
Kýrmýzý þarabýný yudumlayýp
Beni düþlerken;
Ben taze demlenmiþ çayýmý yudumlardým
Baþkentin bir semtinde,
Penceremden yansýyan ayýn gölgesindeki senle…


Ayný gökyüzü altýnda
Ayrý kentlerde ama ayný þarkýda
Bulurduk kendimizi..


Çalan her þarkýnýn içinde
Kendimizi bulurken
Hüzün kaplardý yüreðimizi…
Ve sonra ardýndan
O içinden hiç çýkamadýðým
Ýç savaþlar baþlardý;
Aklým, gönlüm ve yüreðim arasýnda…



Günahlarýn boynuna asardým
Yüreðimde taþýdýðým sana olan sevgimi...
Sense inadýna sevabýný anlatýrdýn
Sevmenin, sevilmenin,
Oysa haram bi sevdaydý bu benim için…





Ve hiç bir yera ait olamamanýn gerçeði
Çarpardý yüzüme bi tokat gibi..




Sense hayallerle gelirdin
bir düþ kurardýn ve maviyi anlatýrdýn
Sahte sevgilere inat…

Geceyi gündüze katýp aþ ederdik kendimize,
Yüreðimizi bölüþürdük her gece yeniden...
Gecenin en koyusunda
Bir isyan baþlardý yüreðimde
Sesini bastýrmaya çalýþmak istesem de
Bir çýðlýk kopardý yüreðimde, sen bilmezdin..
Derin iç çekiþlerime gizlerdim seni ve çaresizliðimi..

Gecenin içinde;
O çok sevdiðim sesine sýðýnýrdým...
Sen þiirler fýsýldardýn kulaðýma..
Kimseler bilmezdi;
Sesinle sarýp sarmalardýn
O korkak yüreðimi...
Yüreðine sarýlmak,
Yüreðinle sarýlmak
Ne demek?
Onu anlatýrdýn bana geceler boyu...

Küçük bir kýz çocuðu misali
hata yapmaktan korkarak yaþardým seni,
Gölge düþmesin diye üzerine titrerdim
Sana dair her bir duygumun..

Uzayan gecelerde saatlerce
Sana anlatýrdým kendimi...
Sen anla isterdim korkumu
Ve yine sen söküp at içimden diye..

Sense kelimelerin gücüne sýðýnarak
Uzun uzun anlatýrdýn
Silip atardýn o yersiz korkularýmý…
Umutlar ekerdin;
Korku ektiðim çorak yüreðime..

Umuduna tutunan küçük bir kadýn olurdum yine Yeniden yüreðime ektiðin filizle....



Senli gecelerin sonunda
Sensizliðe bürünürdü her yer her þey oysa...
Gece yerini yeni bir sabaha býrakýrken
Ýliklerime kadar hissederdim
Sensizliðin soðukluðunu....

Yokluðunu yorgan yapýp çekilirdim
Dört duvar arasýndaki o yalnýz köþeme..
.
Sensizlikle oluþmuþ
Soðuk bir Ankara sabahýnda
Senli düþlere uyanmak için
Kapardým gözlerimi derin bir uykuya...
Ve sen bir düþ olup gelip düþerdin
Özleminle kavrulan bu yüreðime...

Derin Sevda

Sosyal Medyada Paylaşın: