Kalýnca bir baþýma, köyüm geldi aklýma, Ne olurdu þimdi deli bir rüzgâr çýksa, Alýp götürse beni, atýverse köyümün kucaðýna. Yine o eski günleri yaþasam, O mis gibi yayla kokan havasýný solusam, Ýçsem sularýndan kana kana...
Kuþlar bana orkestra olsa, Ben de þef olsam baþlarýnda, ya da O kuþ yuvasý duruyor olsa evimizin damýnda hâlâ. Çocuk olsam, atlasam taþtan taþa derelerinde. Yalýn ayak dolaþsam toz toprak yollarýnda.
Oynayan çocuklarý görsem, Hiç olmazsa seyrederken yaþasam çocukluðumu. Ah! Köyümde olsam þimdi, Aðaçlardan meyveler toplasam, Olamasa para pul derdim, Unutsam þehrin manavlarýný.
Yine köyüm geldi aklýma, Ekmeðinin kokusunu, döþeðimin uykusunu, Hele, anamýn baþýma dokunuþunu öyle özledim ki. Sabahlarý horoz sesleriyle uyansam, gürültüsüz, Eðilip pýnarlarýnda yüzümü yýkasam Ve arýnsam þehrin kirliliðinden. Odun kýrsam ormanlarýndan, taþýsam yük yük, Gurbetin yükü olmasa omuzlarýmda.
Keþke þimdi köyümde olsam Ve ýslansam yaðmurlarýnda sýrýlsýklam. Yine âþýk olsam komþu kýzýna, sýrýlsýklam. Þimdi… Býraktýðým gibi mi acaba köyüm? Ekiliyor mu tarlalarý baharda? Ayný mý geçiyor bayram sabahlarý? Hala düðünlerinde çekiliyor mu halaylar? Kuruluyor mu horonlar? Kýzlar yine su dolduruyor mu çeþmelerinden? Her þey býraktýðým gibi deðil mi yoksa? Býrak yakamý gurbet! Býrak gideyim.
Köyüm geldi aklýma köyüm. Çünkü ben hâlâ köylüyüm...
Rizeli Halk Þairi Adem Ýmdat KESÝCÝ (ÂÞIK HOCA ADEMÎ) Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM İMDAT KESİCİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.