Dilerim gün yüzü görmeyesin çaresizlikten ölesin, Asýrlar oldu yokluðunun hüznü kar taneleri misali, Dinlemeden mevsimleri aralýksýz üstüme yaðýyor, Ýki satýr kelamla bir sor ne oldu sendeki ben yaran...
Gecelere merhaba diyen ay ile yýldýzlar eþliðinde, Vefasýzlýðýn bedenine yýpranmýþ hýrka sayýlsýn, Ruhunun her bir yerini derin bir matem bürüsün, Dertler derya olup yaþadýðýn mutluluðuna çaðlasýn...
Ruhumun derinliklerine terinle tenime sinmiþ kokun, Gün yüzü göstermiyor sol yanýmý inim inim inletiyor, Kapanmak nedir bilmeyen yarayla býraktýnda ne oldu, Hangi gönülde mevsimsiz gülleri açtý yüzünmü güldü...
Düþlerime aman vermesende gülüþünle avunuyorum, Gün yeni bir sabaha aðarýnca sanki iki adým uzaktasýn, Koþar gelirim baþýmý dizlerine koyduðum yere yalansýn, Olurdar bir gün karþýlaþýrsak mutluyum dersem sakýn inanma...