İklim
Ýklim
Bir bahar sakla ömür bahçende
kýþlar üþütüp ayazlar çatlatýrken yanaklarý
dudaklarýnda ýslýðý eksik etme
ölmesin içinde ki çocuk
yüz ölçümlere takýlma kuþ kafesi dünya
içine girsen sýðmazsýn kucaklasan taþýrsýn
elini tutsa süt liman
kederi kuruntusu bitmez
sen bir boþ vermiþe baþladýðýný düþün
gözlerinin alabildiði kadar gördüðünü
ellerini sallayarak say söyle
þu uçsuz bucaksýz araziler
yalçýn daðlar
bað bahçeler
denizler
hepsi senin tapusuz bedelsiz
sonra gönül rahatlýðýyla otur bir kenara
tartýl kantarýnda
dünden hafif mýsýn günden aðýr mýsýn
Ve yoksullarý düþün
yer altýnda yer üstünde ter dökenleri
barakalarda damlayan evlerde sokaklarda
açlarý düþün çöplük kenarlarýnda
hastalarý düþün yataklarda
körleri topallarý saðýrlarý efendileri
sen içinde ki çocuðu öldürme
karýn gürültüsünde hayat gümbür gümbür
akarken
yüzünden akan ter zemzem
gözünden saçan ýþýk nur
yüzleri cehennem olanlar düþünsün
dünya büyüklüðünü
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.