Ben nankör deðilim almadým vebal
Beni sevip saran eli unutmam
Elimde fýrçamla önümde tuval
Maviyi sarýyý alý unutmam
Bunca yýl þefkatle kahrýmý çeken
Sýmsýcak yuvama saygýyý eken
Benim ben olmama en büyük etken
Gönlümün sultaný gülü unutmam
Beni ben olarak kabul gösteren
Her þeye sabredip murada eren
Seven yüreðini kalbime veren
Bana aþký sunan dili unutmam
Hayat yollarýna sarýnca diken
Kar tipi fýrtýna yüzünde sepken
Arkamdan rüzgâra olmuþsa yelken
Varlýk günlerimde çulu unutmam
Sosyal demokratsam dinsiz deðilim
Ýnsaným ben insan cansýz deðilim
Yoksulu sömüren kansýz deðilim
Allah’a varýlan yolu unutmam
Hatalarým oldu yanlýþa daldým
Hatamý anladým doðruya geldim
Ýnsaný kendime hep yakýn bildim
Bana gölge olan dalý unutmam
Coþari özünü þiire verdi
Herkesin önüne gülleri serdi
Çalýþkan arýyý çiçekte gördü
Dilime tat veren balý unutmam
19 Þubat 2008/Samsun
Ýbrahim COÞAR
NOT: Bu þiir Týlsým dergisi 25.sayýsýnda yayýmlanmýþtýr.