. . . biliyorsun sevdiðim sen yüreðimdesin benim sevdalý çiçeðim hep sevdiðim, sevdiceðim can sýn canýmda benim her nefeste içime çektiðim hava gibi su gibi bende benden de ötesin
biliyorsun sevdiðim sonu var herþeyin sevdiceðim baharým elbette ki, bitecek bir gün ve , bu can bu bedeni terk edip gidecek apansýz
solsa bütün renklerim ve kapansa da gözlerim güne hasret bir gecede þairin dizeleri’ndeki gibi o , dönülmez akþamýn ufkunda vaktin çok geç olduðunu anlatan son elveda’yý yaþarken bile ben bedenim topraða karýþtýðý’nda sen ki , solmayan çiçeðim sen canlý kalacaksýn yüreðimde yaþayacaksýn
sevda’nýn iklimi bahar dan kýrlar da gelincikler papatyalar, laleler kardelenler açacak yüreðimde senin o en güzel renkleri’nle sevgimle yeþertip aþkýmýzla büyüttüðüm
sen, sevdam, sevdiceðim yanýmda olacaksýn o gün topraða karýþtýðý’nda bedenim her bahar, her mevsim renk renk çiçekler açacak yeniden yüreðimde yeþerttiðim
bil ki aþkým ,sevdiceðim bendeki sevdan hiç ölmeyecek sonsuza kadar sürecek ne yüreði’mde , ne baharý’mda ne de topraðý’mda sensiz yeþermeyecek ne bir baþka sevda ne de bir baþka çiçek …
Mert YÝÐÝTCAN Maltepe / istanbul 27 / 01 / 2008 17:00 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.