Karanlığı Açan Aydınlık

Gecenin sýrtýnda oturan kambur
Bizansý çeviren karanlýk bir sur
Þafaktýr söktüren aþk ile sen vur
Aydýnlýk koþturan ýþýktan bir nur.

Çölünde matemin çýkmýyor karan
Dirice gömdüðün kýz evlat yaran
Dumanýn isidir etrafýn saran
Iþýða geliver gel biraz taran

Nemrudun ateþi hak ile yeksan
Ýsamý çarmýh da yanlýþdan bir zan
Karanlýk gecede tuzaklar kuran
Düþmedi fakýna rahmetten insan.

Uyan artýk gafil firavun olma
Zifirden geceye yabancý dolma
Aydýnlýk eritsin, karanlýk solma!
Güneþsiz dönmez bu cihan sanma.

Avcýlar avýný maraldan arar
Güzeller zülfünü hep yana tarar
Öðretmen dediðin karanlýk sarar
Kullarý Mevlayý nerede arar?
Sosyal Medyada Paylaşın: