Benzer Boş Boşuna Yelene İnsan.
Benzer boþ boþuna yelene insan.
Ýster ki beþiðe döþekler açýp...
Ýpekli kundaða belene insan.
Kendini gerçekten sevenden kaçýp...
Aþýk olur fikrin çelene insan.
Mor sümbüllü yeþil baða hükmeder,
Çýkýp zirvesine daða hükmeder,
Ufku geniþletip çaða hükmeder...
Yenilir baðrýný delene insan.
Þu dünya sýrtýnda aðýr þelektir !
Mal, mülkün tamamý beyaz yelektir !
Ölünce anlar ki Dünya elektir...
Kaçýþ yok topraða elene insan.
Kimi kul son ana kadar teceldir,
Kimindeyse gençken sönen meceldir !
Mahiyet muamma ismi eceldir...
Git denmez: kapýya gelene insan.
Gözler görmez olur deðiþir açý !
Onlarca dostundan kalýr bir kaçý !
Ýhtiyarlýk gelir dökülür saçý...
Döner güz ayýnda melen’e insan.
Hani nerde gençlik deðiþmiþ yapý !
Poþetler dolusu ilacý, hapý !
Piri fani olur dinlenir kapý...
Ýhtiyaç duyar hoþ selen’e insan.
Cumali dünyaya baðlanýrsa bel...
Çabuk akýp gider ömür denen sel.
Ötelerden bir ses dediðinde gel...
Benzer boþ boþuna yelene insan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.