Yine hüzünlendim karanlýk anlar, Gözümde yaþlara bakmadýn zalim. Gark oldu didemde yaþ ile kanlar, Gönül dergâhýma akmadýn zalim.
Karþýlýksýz bu aþk deyip salarsýn, Merhem diye derde biber çalarsýn, Aþkýnla yanarken seyre dalarsýn, Kendini saklayýp yakmadýn zalim.
Aþkýmýz kitaptýr açsan okusan, Gönül tezgahýnda sevgi dokusan, Bülbül olup iþve ile þakýsan, Gül olup baðýmda kokmadýn zalim.
Rüzgara eþ oldun estin savurdun, Ulu çýnar idim yýktýn devirdin, Per periþan ettin yaktýn kavurdun, Bu cevri cefadan býkmadýn zalim.
Aslansofu zehir zýlgýt yesem de, Senden gayrýsýný hiç bilmesem de, Hep sena meyl etsem doðru desem de, Ellerin sözünden çýkmadýn zalim. Gül olup baðýmda kokmadýn zalim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.