Zalim

Senin adýn zulüm, yüreðin taþ mý?
Bakýþlarýn soðuk, yakan bir kýþ mý?
Her sözün bir hançer, her adýmýn yara,
Zalim, vicdanýn nerede? Kaldý mý bir ara?

Yýktýðýn gönüller, dökülen gözyaþlarý,
Senin eserin hepsi, kanayan yaralarý.
Hangi duvar örer seni kendi vicdanýna?
Hangi gece karanlýk, susar senin adýna?

Zalim, aynaya bak, ne görüyorsun?
Bir insan mý orada, yoksa bir boþluðun?
Sevgiye hasret mi, yoksa nefrete tutsak?
Zalim, bu dünyaya yük olma daha fazla sakýn.

Unutma, her zalim yüreðin bir hesabý var,
Her kýþýn ardýnda bir bahar, bir diyar.
Zulmün gölgesi kalkar bir gün elbet,
Adalet gelir, doðrular tekrar yükselir nihayet.

Ama sen, zalim, ne kalýr geriye senden?
Bir iz mi, bir acý mý, yoksa bir hiçe denk?
Zulmün adýný sildikçe bu dünya yeniden,
Ýnsanlýk doðacak yine, sevgiyle tertemiz


Sosyal Medyada Paylaşın: