İyilik

Elden geldi! Ýyilik yap,
Kul bilmedi? Allah bilir.
Karþýlýksýz sevaplar kap,
Mizanda karþýna gelir.

Ýyilik bazen gariptir,
Sahibe enayi derler.
Gönüllüleri muzdariptir,
Allah rýzasý dilerler.

Ýyilik, kalblerde nur,
Ýnsana? Olmazsa olmaz.
Haydi! Çýkarsýz sofra kur,
Sularsan, çiçekler solmaz.

Þimdi, iyilikler yetim,
Can cana? Atar kazýk.
Yaralý samimiyetim,
Ýnsanlýk, bitiyor yazýk.

Þüpheli, iyilik eden,
Ne isteyecek, acaba?
Çýkar tuzaða düþmeden,
Hak rýzasý, bütün caba.

Ýyilik! Fesat gönüle,
Kelepir gelen! Çýkar’dýr.
Kullar, anlamasa bile,
Ýyilik, cepte ki kârdýr.
0cak25/Sarýkýþla

Sosyal Medyada Paylaşın: