İyilik

Elden geldi! Ýyilik yap,
Kul bilmedi? Allah bilir.
Karþýlýksýz sevaplar kap,
Mizanda karþýna gelir.

Ýyilik bazen gariptir,
Sahib’e enayi derler.
Onda gönül muzdariptir,
Allah rýzasýný arar.

Ýyilik, kalblerdeki nur,
Ýnsana? Olmazsa olmaz.
Haydi! Çýkarsýz sofra kur,
Sularsan, çiçekler solmaz..

Þimdi, iyilikler yetim,
Can cana? Atar kazýk.
Yaralý samimiyetim,
Ýnsanlýk, bitiyor yazýk.

Þüpheli, iyilik eden,
Ne isteyecek, acaba?
Çýkar tuzaða düþmeden,
Hak rýzasý, bütün caba.

Ýyilik! Fesat gönüle,
Kelepir gelen! Çýkar’dýr.
Kullar, anlamasa bile,
Ýyilik, heybede kârdýr.
0cak25/Sarýkýþla



Sosyal Medyada Paylaşın: