Hayat Bir Nazar

Akýyor zaman, hüznün nehri,
Bir düþ gelir, bir düþ biter.
Taþlarýn arasýndan fýþkýran su,
Bir ömre dokunur, sonra silinir gider...

Nice sultanlar, tahtýna yaslanýr,
Gökleri delip geçen hayalleri var.
Ama bir akþamüstü, bir ýþýk söner,
Ve kül olur gider yüzlerindeki ihtiþam...

Bir pencere var, ötesi sonsuz,
Her gelen bakar, bir nefes solur.
Sonra çekilir perde usulca,
Gölgeler kalýr, hayýrla anýlmak umulur...

Aðaçlar yaprak döker mevsim dönünce,
Her bahar yeniler köklerini gönülce.
Ama insanýn mevsimi farklý,
Her dönüþ biraz eksilmekle biter...

Bir adým atarsýn, önünde bilinmez,
Her çýkmaz sokak, umutla bezenir.
Yine de görmez insan ötesini,
Ýnadýna seçer þaþalý dikenleri...

Ne altýnda kal taþýn, ne tepesinde,
Her yerin bir öyküsü vardýr içinde.
Ýnsan dönüp baksa kendine,
Belki anlar, pencerenin gerçek sýrrý nedir diye...

Akþamlar sarar ýþýltýlý gökyüzünü,
Güneþin batýþý bir vedanýn öyküsü.
Yýldýzlar fýsýldar sessizce geceye,
“Her gelen gitti, ölçü kaldý geriye...”

Ey yolcu, çöz bu dünyanýn çýkmazýný,
Her adýmýn bir iz, bir düþün yansýsý.
Öyle bir hayat sür ki son nefesinde,
Ardýndan dua yüklensin, karamsarlýðýn yerine...

Sular hep akar, taþýn ötesine,
Her þey býrakýr izini kendince.
Sen de pencerenin önünde bir yolcusun,
Bir ömür boyu neyi hatýrlayacaksýn?

Ne saltanatlar kalýr, ne ihtiþam,
Gönlünün derinliklerine kur tahtlarýný tamam.
Bir pencere var dünyadan bakýlan,
Unutma, aslolan hayat sevgiyle anýlan...

Erol Kekeç/03.01.2025/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: