Öyle bir inlerdi ki hayalet gibi Sevinçten ve acýdan soyut Bir kývýlcým büyür alevlenirdi Her gün yeniden çözülürdü karanlýk Her gün yeniden boðulurdu aydýnlýk.
Gelgitler oluþurdu saplantýlar eþliðinde Aykýrý oluþumlarda bir paradoks Sanki baþkalaþan bir efsus Sanki bir zuzula, sanki bir zulkavmi Sanki mukadderat belkide umut taciri.
Apaçýk görüyordum hayal olan çaðlarý Türbülans olmuþ yeryüzü için, için Orda öylesine kaynaþmýþtý hayýr, þer Kader! diye haykýrdý birinci uðultu Azap diye seslendi ikinci uðultu.
Ufkun dibinde ayný yerden Yüce bir hedefe varmak için Yaþayanlar mücadele edenlerdir diyordu Ruhlarýn efendisi Hayýr diye seslendi karanlýktan Ölülerin bekçisi Sonra kol kola girip yürüdüler ikisi.
28 aralýk 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.