Düş Ölüsü-II
oysa saf bir düþten doðmuþtu masallarýmýz
yanlýþý da hatayý da hayatý da ayný anda
kýlý kýrk yararak yaþadýk
zembereði yaralý bir saat gibi
zamansýz ve anlamsýz kaldýk
kýrýk bir keman teli gibi hüzünlü ve aðlak
varlýðýn bilincinde yok sayýldýk
çevre nesnelerde
anlamýný öksüren öznelerin yükleminde
yok sayýldýk
vicdan azabý gibi sýrýtan mahkemelerde
günün bilge yüzünde
insanlýðýn ezber defterinde
þiir dýþýnda her yerde
aziz soylu çeþmelerde bile sabýkalý sayýldýk
kör alfabelerden giysiler biçtiler üstümüze
büyük harflerin dininde münkir bir cüceydik
kimine göre tok bir söylenceydik
hayatýn yanýlgýsý ve hatasý
ikisi de açlýk kokusuyla
bir öpücük kondurmuþtu tene
kederini bir bohça gibi sýrtýna yüklemiþ
bin yýllýk bir yükün vebaliydi omuzlarýmýzda
acýsýný taþýdýk viran hayallerin
yüzümüz ayný topraklarda çürümüþ kefen giysileri
dýþýmýz siyah bir fotoðraf sergisi ..
acý, bir derin uykuydu baðrýmýzý kemiren
eskiden kalma bir miras gibi tutunmuþtu ruhumuza
bazen çekmek de ölmek de birdir orada
dünyanýn duvarýnda
yararlý sayfalarýn arasýnda bile takýsýz kaldýk
bu sabah da uyanamadý
yaþýna sýký sýkýya sarýlmýþ gözler
ölümü o kadar çok iyi tanýdýk ki biz
ölürken bile hiç çýrpýnmadýk
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.