Kaf/es

Kaf/es

Konduðu yerden uçamaz
daðlar yok dikenli tel örmez
bir sýnýr var içten içe bir sýnýr
sýnýrýn tellerine takýlan ömür
sevdasý topraðýnda demire pas
bulunmayýnca davasýna deva
günü yýl olana yýlan dokunmaz

kimine aykýrý gelen fikri dünyasý
diktiði bayraðý tek baþýna sallayýp
ardýndan gelen kimsenin olmadýðý
uzak ýssýz bir çöl yalnýzlýðýnda gün
dað sandýðý kum topaklarýn içinde
bastýkça ayaklarýndan kayýp giden
günü kahýr olandan kimse sakýnmaz

mecnun çölüne leyla ayak basmamýþ
herkesin leylasý olmasa da içinde mecnun
içinde derdest olanýn derviþliði nafile
hakiki ermiþler deli olup dolananlar
terk edince evi ocaðý deli divane
tok sözler dökülür aðýzda serbest
ömrü zehir olana kimse dokunmaz

aþýk vurulduðu daðýn gülünü koklamaz
ceylanýn vurulduðu çeþmeden su içmez
haramilerin kol gezdiði yoldan geçmez
durduðu yer kimsenin durmadýðý yerse
ömrünü verse canavarlaþýr onu yer
el yetmez gönül varmaz olunca menzil
kimse hapsolduðu zindandan yakýnmaz

umut aklýn hayali yabanda çiçeklenir
ruh bedeni uyutur çýkar gider ara sýra
toplar getirir dünden ne varsa güne
ötenin bilinmezini çözemez alimi ala
kaldýðý yerde kala kalmýþlýk baþa bela
musalla taþýnda el pençe ayak pranga
baktýðýna þaþar kimse dönüp bakýnmaz


Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın: