KADİM ŞEHİR...

Ýzini sürdüðüm kadim þehir, kalbimin incisi
Üzerinde serilmiþ siyah örtü neyin nesi
Mateme mi boðdular, iþgale mi uðradýn
Omuzlarýnda taþýdýklarýnýn ihanetinde misin
Silkinip at sýrtýnda kambur olanlarý
Koynunda yaþattýklarýn engerek yýlaný ise
Zehirlerini kusmadan vedalar çek
O vedalarýnda sadece bendim aþkýna talip...

Senden gittiðim gideli özlemle doluyum
Ama kýrgýným sana için için yanarken
Nedenini sorma, geç git uzak uzak
Sorduðunda dizlerimin baðý çözülecek
Piyer Loti’de olup bitenleri anýmsatma
Git Medusa’ya sor çekilen acýlarý
Kahrýndan sular altýnda
Ýnleyen naðmelerde yüz üstü çökmüþ ben gibi...

’’Ýkimiz bir fidanýz’’ türküsü kulaklarýmda çýnlýyor
Cezayir sokak’ta boþalan kadehler
Gece yarýlarýna kadar atýlan kahkahalar
Susturuldu kimliðini hiç edenler
Kiþiliksizliðini para ile kapatanlar canýna okudu
Alnýnda kara bir leke oldular...

Bir zamanlar Beyrut dendiðinde dudaklar uçuklaþýr
Hayranlýklar baþ döndürürdü ýþýltýsýnda
Yaþanamaz þehirler arasýnda mevta oldu
Böyle giderse senide tarihin izlerinden silecekler
Muhteþemliðine gölge düþürmeden
Sana sevdalýlara kucak aç ki
O eski ihtiþamýn yeniden ayaða kalsýn
Ben sana dargýným desem de aldýrma, sevdalýmsýn...

Zafer Direniþ
...


Sosyal Medyada Paylaşın: