YA RESULALLAH.

1
ya Resul Allah sen gelmeden insanlýðýn hali kötüydü,
daim kuvvetliler zavallý zayýflarý kimsesizleri eziyordu,
Allah insanlýðýn kurtuluþunu murat etti seni gönderdi,
insanlýðý hidayete kurýuluþa çaðýrma için kuraný verdi
seni, kelamý olan kuraný daim bir önder rehber eyledi,
Allahýn muradý gerçekleþti, sen kuranla kurtuluþa erdi.

ABDULKERÝM KAYA.EMEKLÝ VAÝZ.01.01.2025.ANKARA.
2
On dört asýr evvel, yine bir böyle geceydi,
Kumdan, ayýn on dördü, bir öksüz çýkýverdi!
Lâkin, o ne hüsrandý ki: Hissetmedi gözler;
Kaç bin senedir, halbuki, bekleþmedelerdi!
Nerden görecekler? Göremezlerdi tabî’î:
Bir kerre, zuhûr ettiði çöl en sapa yerdi;
Bir kerre de, ma’mûre-i dünyâ, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bugünden de beterdi.
Sýrtlanlarý geçmiþti beþer yýrtýcýlýkta;
Diþsiz mi bir insan, onu kardeþleri yerdi!
Fevzâ bütün âfâkýna sarmýþtý zemînin,
Salgýndý, bugün Þark’ý yýkan, tefrika derdi.

Derken, büyümüþ, kýrkýna gelmiþti ki öksüz,
Baþlarda gezen kanlý ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlýðý kurtardý o ma’sûm,
Bir hamlede kayserleri, kisrâlarý serdi!
Aczin ki ezilmekti bütün hakký, dirildi;
Zulmün ki, zevâl aklýna gelmezdi, geberdi!
Âlemlere, rahmetti, evet, Þer’-i Mübîn’i,
Þehbâlini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünyâ neye sâhipse, onun vergisidir hep;
Medyûn ona cem’iyyeti, medyûn ona ferdi.
Medyûndur o ma’sûma bütün bir beþeriyyet...
Yâ Rab, bizi mahþerde bu ikrâr ile haþret.

Hilvan, 11 Rebîülevvel 1347
(28 Aðustos 1928)











Sosyal Medyada Paylaşın: