Benim Hikayem

Ben, suskun kalabalýklarýn sesi,
Görünmeyen çizgilerin ressamý,
Kendi içinde kaybolmuþ bir yolcuyum,
Her þeyden sonra yeniden doðarým...

Gözlerimde geçmiþin izi,
Ellerimde geleceðin tohumu,
Ama yine de bugünün tam ortasýnda,
Her an durmadan çoðalan bir zaman iþçisiyim...

Düþlerimde sonsuzluða dokunurum,
Gerçeklerde bazen kendime çarparým.
Onun yarasý, gülüþü bir baþka benim
Her soruda cevabýný arayan bir bilmeceyim...

Ben, bazen bir deniz feneri,
Fýrtýnada yolunu kaybedenlere ýþýk,
Bazen de bunlarýn içinde kaybolan,
Kendi ýþýðýný arayan bir gemiyim...

Kelimelerimdir beni anlatan,
Ama kelimelerin yetmediði yerde,
Bir bakýþýmda saklýdýr anlatacaklarým,
Sessizlikte yankýlanan sesimdir beni anlatan...

Ben, kendi hikâyesinin hem yazarý
Hem de en sadýk okuyucusuyum.
Her dizede biraz eksik, biraz fazla,
Ama her zaman kendim olmaya çalýþýrým...

Erol Kekeç/3.12.2024 02:31/Sancaktepe/ÝST

Sosyal Medyada Paylaşın: