Sultanım
Dertlerimi kýnama, derdim bana akrandýr.
Seni görmek nimetse, sana bakmak þükrandýr.
Aþk bir bedel olsa da, gözyaþlarým ikramdýr.
Saçýlsa da yerlere, naza yeter sultaným.
Yanmayacak ateþe, yaþ odunlar doðrarým,
Ateþ oldu sevdamýz, yanar durur daðlarým,
Nesir gibi konuþur, þiir gibi aðlarým,
Ýçimdeki muhabbet, söze yeter sultaným.
Bazen yoksul evliya, bazen yunus olduk biz,
Hira da al nergistik, açýp açýp solduk biz,
Adý kutlu Peygamber, ekmeðini böldük biz,
Az olsa da rýzkýmýz, tuza yeter sultaným.
Gözlerinde esaret, muhafýzdýr bu beyda,
Yusuf olsan anlarsýn, iner yüze Rüveyda,
Ellerde güzel bitmez, bu sefilde bu sevda,
Yüzündeki Ay sima, göze yeter sultaným.
Hangi yaðmur vardýr ki, söndürecek bu harý,
Sen hiç gördün mü ki de? ateþ yutan buharý,
Getirirdin gönlüme, bir çiçekle baharý,
Sonu gazel olsa da, yaza yeter sultaným.
Ey kendimin sahibi, yüce daðlar gelini,
Kirpiðinde tutarsýn, yaðmurlarýn selini,
Ellerimi boþ koyma, uzat bana elini,
Bir olsa da sevdamýz, yüze yeter sultaným,
Baþtan sona bakýyorum, görünüyor son durak,
Götür beni denizlere, sen rüzgar ol ben burak,
Bir kurban gerekirse, ben olurum sen býrak,
Sana feda þu kalbim, aza yeter sultaným.
Kýrýlýr mý kanadýn, dokunsam uçlarýna,
Bu aciz, müzmin, sefil, layýk mý suçlarýna,
Býrakýp ezgisini, o yoksul saçlarýna,
Kirpiðinin birisi, saza yeter sultaným.
Gözlerimde solan nur, ýþýktaki fener mi?
Mecnun düþen er kiþi, Leylasýndan döner mi?
Meftun olmuþ bu yürek, baþka sima dener mi?
Ýki yorgan bir hasýr, bize yeter sultaným.
Kahýroðlan sevdayý, kendinden mi sanýrsýn?
Þimdi bir el olmuþsun, uzaktan mý tanýrsýn?
Yana yana dönersen, döne döne yanarsýn?
Benim bu son nefesim, köze yeter sultaným.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.