YIKILMADIK Kİ DEDE
Dedem! Alýn terimizi hiç ettiler bu yerde,
Ýþçi,emekçiye saygý, kalmadý, hani nerde?
Varlýðý da, yokluðu da tatmak varmýþ kaderde,
Açta kaldýk,açýkta da ,davul çalmadýk dede.
Çok sallanýp sarsýldýk da þükür ölmedik dede.
Nice ayaz,boran yedik hayat denen gurbette,
Umudumuza sarýldýk her menem kötü þartta.
Yaradan YÂR ne yazmýþsa baþ-göz üstü elbette,
Hikmetinden suâl edip,þirk’e dalmadýk dede .
Çok sallanýp sarsýldýk da þükür ölmedik dede.
Köprüler var, et-kemikten gönülle hemhâl olur,
O köprüler candan cana har-ý gonca gül olur.
"Köprüleri yýkma oðul" sözün dùstur,yol olur,
Elifçe menzil almaktan geri kalmadýk dede.
Çok sallanýp sarsýldýk da þükür ölmedik dede.
Çetrefilli çileleri baþýmýza taç ettik,
Gözyaþýný gizlesek de sineye ilaç ettik.
Sorma, dedem sorma bizi, ömürü hallaç ettik,
Sýrtta küfe taþýmaktan bizâr olmadýk dede.
Çok sallanýp sarsýldýk da þükür ölmedik dede.
Ne inançtan taviz verdik ne de ud’dan,hâyadan,
Sabrýmýza katýk ettik zerk ettiðin mayadan.
Gözün arkada kalmasýn,saðlamýz taþ,kayadan,
Aldanýp ta omzumuza vebâl almadýk dede.
Çok sallanýp sarsýldýk da þükür ölmedik dede.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.