Beni kendinde ara kendinde ....
bir gün,iki satýr yazýyla müþkilim düþerse ellerine
bilesin,ki canýmý yatýrmýþýmdýr ustura keskinliðine
(ve sakýn üzülme)
deðil ateþin közünde,deðil körün gözünde
beni kendinde ara yâr kendinde .... ... ..
ben artýk yüreðinin üzerinde yürüyen biriyim
(hücreler evim oldu)
maltalarda yürüyüþ yolum oldu
eskisi gibi rüzgârlarda efil efil deðmiyor yüzüme
ve caným tutsak olmuþ hapislere
___çekil diyemiyorum bulutlara
engel olma diyemiyorum mavi ile güneþime
( düþüyorda dilime )
gör’ki engel oluyorum öfkelerime
þerh gibi öyle bir umut koydun ki gönlüme
bir gün sana kavuþurum ümidiyle
razý geliyorum ben bütün bu çileye
sesimi çýkarmýyorum beni üzenlere
çünkü,
zaman geçmek bilmiyor koyu karanlýk köþelerde
____açýn diyesim geliyor pencereleri
gülümün kokusu girsin demek istiyorum hücreme
kendimi buluyorum kan kýrmýzýsý gözlerin iþkencesinde
(biraz daha dirensem)
neredeyse ( elleriyle dokunacaklar kalbime )
sana bu mektubu soðuk bir mapushaneden yazýyorum
ve tepeden týrnaða yontulmamýþ bir kederle
topraðým yandý ,ruhum yandý gülüm
bedenim düþtü yerlere
artýk bu saatte,beni sevsende bir ( sevmesende)
___her gece ölümü kokluyorum
ve,gücüm yetmiyor artýk ümidi beklemeye
býraktým ipin ucunu leylim
artýk, yüreðinin üzerinde yürüyen biriyim
beni benden deðil (..)
beni kendinde ara kendinde ....!!
___
LESKÜY NARUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.