ÖZLEDİM BABA
Bir þiir yazmak istiyorum BABA
Baþýndan sonuna sana varan
Nereden baþlasam bilemiyorum.
sen ki ruhuma yön veren adam
Baba diyemediðim tam dört yýl geldi geçiyor
Ruhumda özlem dolup taþtý sana yol oluyor
Yýllar bir birinin peþi sýra gelip geçiyor hýzla
Acýn hiç azalmadý alýþtým sadece acýnla yaþamaya
Hayat alýþmaya mahkum kýlýyor insaný eninde sonunda
Sen gideli ruhum hiç iyileþmedi BABA
Aðlama dediler sustum ama içim hiç susmadý
O küçük ve bir çare kýz çocuðuydum ben hala...
Yüreðim aðladý yokluðuna yer gök aðladý yangýnýmla
Gözlerim bulutlandý gökyüzünde þimþekler çaktý
hava ayaz lapa lapa kar yaðardý
Yaðmurlar aktý yüreðime fýrtýnalar koptu içimde
Hýçkýrýklarýma engel olamadým BABA
Sen gittin ben yetim kaldým sensizliði dibine kadar tanýdým
Benim yýkýlmaz sandýðým koca çýnarým
Ben sensiz kimsesizim BABA
Seninle gömdüm kendime güvenimi ayný topraða
Ben o topraklara baðýrdým da sen uyanmadýn BABA
Senden sonra pek bir asileþtim tanýmadým kimseyi
Yaktým ne liman kaldý geride ne de gemi
Gidiþinle býraktým (Bana bir þey olmaz) denklemimi
Bizi toparlayacak kalmadý geride senden sonra
Ayrýldýk yapboz parçalarý gibi
Kayboldu o parçalar bulamadý hala
Elhamdülillah diyemem ne yokluðuna ne acýna asla
Ýsyanda edemem ölüm hepimizin yolunun ucunda
Ne kadar özlem sýðdýrýlabilir insan bir kaç satýra
Özledim BABA seni çok özledim...
Kelebek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.