ey kalb-i rüzgarım

rimeli simsiz, bakýþý dört mevsimsiz
perdesi, penceresi karanlýða açýlan
nefesi rutubetli, solgun bir çiçekken,
sisli bir ülkede kasvetli baþkentken
ay ýþýðýnýn suyun teni, ateþ böceðinin
karanlýðýn feriyle seviþtiði zarafette
ne güzel doðdun göðümdeki atlasa,
ne güzel soyundun efil, efil ýþýðýnla
içim kartelasýndaki soylu karanlýða


karanlýðým penceresindeki ay ýþýðým
uzat gözlerindeki ýþýklar saçan yýldýzlarý
aç düþ perdemdeki gözüm örtüsünü
sýð sessizliðimde ýsýrýyor çýðlýðýmý sesin
duyumsa beni derindir seviþmelerim
dök nefesini, nefesime ey kalb-i rüzgarým
dök dizelerini teni bakir sayfama kalemince
her i mgede þiir olsun, aþk olsun üstüm baþým..


~°~
~°~
~°~
Sosyal Medyada Paylaşın: