Hiç dolmadý boþlarý, dolusu hiç almadý Benim beynimi içti, bizim emekli yýlý! Tasarruf edilenden, bize bir þey kalmadý Bizi ikiye biçti, bizim emekli yýlý!
Aþýnmayý seyrettik, faili önlemedik Dahasý var dediler, onu da dinlemedik Ne ara gelip gitti, hiçbir þey anlamadýk Rüzgârlar gibi geçti, bizim emekli yýlý!
Bu yýl sizin dediler, bir anlam veremedim Sene sonu geldi de, yüzünü göremedim Sahipliðin sýrrýna, bir türlü eremedim Acep nereye kaçtý, bizim emekli yýlý!
Sahillerde gezenler, þezlonklu ve hamaklý Garsonlarý dört döner, etrafýnda yamaklý Emeklinin hâlini, anlamaz ki yemekli Belki buradan göçtü, bizim emekli yýlý!
Eceli gelen insan, sessiz sedasýz ölsün Yazý mý tura mýdýr, anlayan beri gelsin Hakk divana gidince, daha iyi yer bulsun Þanslý olaný seçti, bizim emekli yýlý!
Murat Kahraman Murâdî 30.12.2024/Ýst. (Erenler Demi)
DOST KALEMLER:
Emeklinin dertleri hiçbir zaman dinmedi Reva görülen hayat içimize sinmedi Zaten hep havalarda hiç aþaðý inmedi Yere konmadan uçtu, bizim emekli yýlý! ____ Þükrü Atay (Türkmenoðlu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.