Tanýðýmdýr ürkek düþüncelerime geceler Sarar kollarýnda, karanlýðýn çýðlýðý, Bir derin nefes al, fakat çýkmaz nefes Yalnýzlýðým sýkar tüm bedenimi Tuhaf kasvetler sarar zihnimi.
Soðuk bir rüzgar, eski anýlardan, Sararmýþ yapraklar, dökülür aklýndan. Gözlerin kapalý, ruhun bitkin, Gece ve yalnýzlýktýr bana kalan.
Bir masa köþesinde, elimde tütün, Külleri birikir, hayatý hatýrlatýr. Belki bir þarký, belki bir ses, Ama hepsi yitip giden bir özlem, Nereye baksam, ne desem ikilem.
Uzaklarda bir ýþýk, hayal gibi parlar, Sarar kollarýný, yalnýzlýk daðlar Arzulu hayaller, ne de çabuk yýpranýr. Zaman geçtikçe, hasret fýsýldar,
Sabaha yol alýr, ama solgun kalýr, Karþý kýyýlarda bekleyen umut, Her gece hüzünle, yalnýzlýk sarar, Ve her sabah, bir baþka yalnýzlýk doðar.
Yalnýzlýk bir arkadaþ, gerekirse dost, Her gece çaðrýlýr, sabah sýfýrdan baþlar,
22 aralýk 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.