Kokla ve Açıl
Göðü kucaklayýp getirdim sana,
Kokla da açýl, usulca daðýlsýn baharýn,
Renkler dökülsün ellerine,
Hafifçe süzülsün umut dallarýndan.
Yorgun ellerim çiçekten hafif,
Solgun tenimde hüzünle karýþmýþ toprak,
Bir adým, sonra bin umut serdim önüne,
Kýrýlmýþ kalplerden filizlenen baharý býrak.
Kokla da açýl, kýrgýnlýðýn dinsin,
Özlemle yoðrulmuþ bir nefes getir bana,
Ta içimde tuttuðum her solukla,
Serin bir sabah gibi kon kalbimden yana.
Göðü senin için eðdim sevgili,
Tutsun diye ellerini güneþin ilk ýþýðý,
Kapanmasýn diye solgun renkler,
Her açýþýnda, hayat yeniden açýða çýksýn...
Erol Kekeç/28.12.2024 22:27/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.