BABAM
Güveneceðin kimse kalmamýþ el olmuþ
Gözden sakýndýðýn güller soluyor BABAM
Menfaatten ötesine gözler kör olmuþ
Gönül hoþ görmekten yoruluyor BABAM
Su akmýþ kendine göre yolunu bulmuþ
Kollar kanatlar kýrýk yen içinde kalmýþ
Sabýr testileri bile tezinden dolmuþ
Edepsizce gönüller kýrýlýyor BABAM
Eþ dost gardaþ bacý bile yalan oluyor
Düþmeye gör yanýnda kimse kalmýyor
Ýnsan sað omuzda bir baba eli arýyor
Yerin bu dünyada dolmuyor BABAM
Dünya artýk eskisi gibi dönmüyor
Büyük küçük bile birbirini bilmiyor
Tüten ocaðýn sönmüþ ateþ yanmýyor
Giden gidiyor geri gelmiyor BABAM
Ana baba kaderdir kula seçilmiyor
Þükür olsun bana böyle kapý açýlýyor
Ektiðinden baþka bir þey biçilmiyor
Neden kimse farkýna varmýyor BABAM
Ýnsanýn nefesi evlatmýþ gerisi yalan
Evlattan ötesi ya akrepmiþ yada yýlan
Bu sözlerin bana en güzel miras kalan
Gözünden yaþý baþkasý silmiyor BABAM
Kuzörenli Þair
Halil KARADERE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kuzörenli Şair Halil KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.