Arayış
Aþk diye sarýldým dert buldum.
Hiç yaþamadým gençliðimi.
Talan oldu aradaki yýllarým.
Geri isterim çocukluðumu,
Özledim çünkü annemin kokusunu.
Aradabir mutlu oldum.
O günlerim bahar rüzgarý.
Birgün sahil kenarýnda,
Oturdum tekbaþýna bir banka.
Yanaðýma utangaç bir buse deðdi,
Çok ama çok eski günlerdendi.
Kötü günleri silmeli,
Güzel günlere yer açmalýyým sinemde.
Bir ney sesi çalýnsa kulaðýma.
Bir huzur, bir dinginlik düþse içime.
Esen ilk rüzgarý kucaklasam,
Kaygýlarýmý ona yüklesem.
Bu bedbaht döngüye artýk bir son versem.
Neyzen üfleyecek, elbette rüzgarda esecek.
Yüreðim yeniden sevdayla dolacak.
Ýçimdeki umut asla bitmeyecek.
Cahit Fýkýrkoca
27.12.2024, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.