Şiirin içine doğar ya insan

Þiir her yerimde, her yaným þiir.
Þiirin içine doðar ya insan.
Ben olmaktan ben o kadar mutluyum.
Bazen benliðini boðar ya insan

Kurak geçer gençlik, yaðmur yaðmazken,
Hüzün çöker gönle, güneþ doðmazken.
Hýrçýnlaþýp, hiçbir kaba sýðmazken,
Bir damlacýk gönle sýðar ya insan.

Gün gelir her þeyin farkýnda olup,
Dizginleri gönlün elinden alýp,
Dar bir gölden çýkar; ummana dalýp,
Yaðmur olur gökten yaðar ya insan.

Týpký ben öyleyim, þükür duruldum.
Defalarca sol yanýmdan vuruldum.
Derinleþtim, öze döndüm yoruldum.
Ýmbikten damýtýr, saðar ya insan.

Ahmet KIR
27.12.2024
Afþin
Sosyal Medyada Paylaşın: