Ne çok aðladýk seninle Ne çok güldük Ne çok yaþadýk seninle Ne çok öldük Ne uzun bir yol Ne kýsa bir yolculuk. Ve þimdi yoksun.
Yüreðimde hasretin, Cebimde Bir avuç düþ tohumu Dudaðýmda Öksüz bir türkü ile Bir baþýma kala kaldým...
Bu hasret, Bir nehrin Ýnsaný yutmasý Ve yahut Kardan adamýn Kor ateþi Tutmasý gibi Biliyorum eritecek beni Damla damla Kim bilir Belki alýþýrým zamanla…
Ben seni mi sevdim, Seni sevmeyi mi? Ben seni mi özledim, Seni özlemeyi mi? Ben seni mi arzuladým, Seni arzulamayý mý?
Bilmiyorum. Belki de Bilmek istemiyorum.
Ne yüzler gerçek bu hayatta Ne verilen sözler Ne yeminler Ne de o yeþil gözler Geceler Seni düþündüðüm kadar Uzun olsaydý Bil ki; Güneþe hasret kalýrdý gündüzler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yitiksevdalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.