KARIŞTI YİNE İÇİM

KARIÞTI YÝNE ÝÇÝM

Hasret kemiðe dayanmýþtý
kýrýyordu bir bir dallarý
topluyordum iliklerimdeki sarýlarý
avuçlarýmda suskunluðumun kan sýzýntýlarý
çýðlýðýmý ýsýrýyordum durmadan
yaþamak bir yorumdur diyordum
deðiþmeli dönüþmeli bu süreç
o tanrýsal büyü sende güç sende diyordum

ve þimdi
gözlerimden bir keman sesi süzülüyor
Vivaldi dört mevsimle sarýp sarmalýyor
bereketli yaðmurlar baþladý ya
uslu akmayý beceremez bu deli nehir
kendisinden baþka olamaz sýðamaz yataðýna
sezdi ya o göremediði sesin çaðrýsýný
tutar rüzgarýn elinden
söyler her bir damlanýn dilinden
köpüklere yazar umudu ve direnmeyi
minicik öpücüklerle kucaklar kayalarý
alýr götürür çýlgýn çaðlayanlarla
dolup dolup taþar dipsiz uçurumlara
binbir tohumun masalýný anlatýr
yolunun üzerindeki kýraç topraklara

yudum yudum kendini içirir
verdikçe azalmayacaðýný bilerek
ýþýl ýþýl yanar
tüm iklimlerin türküleriyle
saatleri yalnýzca sevgiye ayarlayarak
gökyüzünün aynasýndan korkmayarak
görür ve yansýtýr özünde ne varsa

uzatýr kollarýný küçük küçük dereler
girerler koynuna ve kaybolurlar
o þimdi hissetti
okyanusa birlikte karýþacaðý
büsbütün mavileþeceði kocaman nehri

gülümsüyor kýþ ortasýnda bahar gibi
biliyor yine apansýz býrakýp gidecek herþeyi
bambaþka diyarlarda
bambaþka yaþamlar kuracak
sarýlacak o iki yarýmýn acýyan kanayan yaralarý
ayak basýlmamýþ karlarca hiç kirlenmeyecek
inatçý kardelenlerin baþkaldýrýsýný benimseyecek hep

aahh yine karýþtý içim
sýðmýyor içime
vurmalý çalgýlar eþliðinde ruhum
Bolero gibi
usuldan baþlayarak
birer birer sonsuz evrenlere ulaþacak
Nilgün ACAR
13. 12. 2006
Sosyal Medyada Paylaşın: