KİMSE DUYMASIN

kaç zaman önceydi
gördüm yüzünü, hatýrlamýyorum

ucuz sevgilerin asýldýðý o ince ipte
serili kaldý umutlarým
ve sattýlar aþkýmý ucuz pazarlarda
nice düþ kýrýklarý vererek karþýlýðýnda
doldurdular ar heybeme
sen görmedin...

hep utandýnýz benden,
benim utanacaðým yerde
en günahkar olanýnýz attý üstelik
ilk taþý

idam sehpalarý kurduðunuz kapkara kalplerinizde
boðazýma kadar saplanmýþ bir sevdayý
ben astým dün gece sizden önce
ben tükürdüm adýnýzý kaldýrýmlara
hiç duymadýnýz...

karanlýðýn rahmine gömülürken gece
baharlara hasret büyüttüðümüz o çiçek
soldu avuçlarýmda
bilmedi çetin mevsimleriniz

öyle ki
giyinirken aþk ihramýný yanýk tenime
ömrüm kabz olurken ellerinizde
siz yamaladýnýz
siz karaladýnýz kefenimi
gözümün içine baka baka bir de,
kerbela çöllerinde

kutsal bildiðim tüm düþlerimi
sürgün verdim vahhaya
ve açtým ellerimi semaya
üç damla yaþ düþtü
yýkandý kalbim
arýndý, meleklerin gözyaþlarýyla
siz bilmediniz

oysa sizin, yatacak tek yeriniz yoktu
benim de yoktu

bir meczup edasý gibiydi hiçliðim
hiçliðin, bir meczup gedasý gibiydi þimdi

aldým sýrtýma ne varsa
ve yokluðunun kýyýlarýna vuran kederli aþkýmý
dün gece ben gömdüm kimsizler merzarlýðýna
siz bilmediniz

þimdi zulamda hasret tenine
hasýr altý edilmiþ bir sevda kadar yitik
ve sahipsiz köpekler kadar rezil bir yaþamak var
senden bana kalan

þimdi
bir zamanlar baþýmý yasladýðým göðsünde
anýlar var, býçaktan keskin, kýlýçtan ince
sus dalý ölümler var,
bir baþýna, ter döken döþeklere

þimdi,
gülüþünü çocukluðunda býrakmýþ
yo yo, belki de hiç çocuk olmamýþ
hiç sevilmemiþ
hiç okþanmamýþ

sýrtý hiç sývazlanmamýþ
her daim mýzmýz
sarmaþýklar kadar arsýz
göçebe kuþlar kadar kararsýz
bir sevda var avuçlarýnda
iþte onu da, ben görmedim

þimdi
gökten bir yýldýz kayar gibi
ýþýklar tek tek söner gibi

rüzgara serilmiþ aþklar gibi
döne döne düþüyor baþýma
sende birktirdiðim her ne varsa

ey aþka saðýr, sevdaya dilsiz sevgili
açma sakýn bu gece pencereni
kör kuyularda belediðim kaderlerimi
salma karanlýklara bi daha
bir derviþ sabrýyla tutup çektiðim kederimi
salma uçurumlara

ey aþka kör, sevdaya ahraz sevgili
ey anlýmadaki yazgým
boynumdaki urgan

ey kaburga kemiðinde bin yýldýr saklandýðým
ey yüreklerin karardýðý
yaralarýn açýldýðý

anýlarýn buruþturulup fýrlatýldýðý
zifiri karanlýk gümrüklerinizde satýldýðýmý
söyleme kimseciklere
söyleme sakýn, dualarým duymasýn

duymasýn Tanrýlarýlarýnýz
silmesin sizi, kul defterinden
Sosyal Medyada Paylaşın: