Hicran-ı Âlem
Ey aþk, yüreðimde taþýnmaz bir yük gibi,
Hangi baharýn dalýnda çiçek açarsýn?
Ne bir umut ne bir vefa, sadece hicran,
Hangi gökyüzüne bu gözyaþýný saçarsýn?
Gönlüm bir ateþ harmaný, közler yoldaþý,
Karanlýk bir kuyu, özlemle dolmuþ taþý.
Hicranýn adaleti bu mudur ey kader?
Her bekleyiþimden hüzün doðar yavaþ yavaþ.
Geceyle konuþur kalbim, yýldýzlar sessiz,
Karanlýk bir perdeyle kapanýr sözsüz.
Ayrýlýk bir hançer gibi deler ruhumu,
Ey sevda, bu yara nasýl iyileþir izsiz?
Gurbet bir zindan olmuþ, yollar bitimsiz,
Adýmlarým aðýr, vuslat düþüm imkânsýz.
Seni çaðýrdýðým her dua cevapsýz kalýr,
Ey ilahi adalet, aþk bu kadar mý acýmasýz?
Ey yâr, hangi vakitte döner yüzün bana?
Hangi baharda yeþerir umutlar yeniden?
Ey mahzun âlem, aþkýn adýný kim yazacak?
Beklerim ki bir gün þafak benimle gülsün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.