Sorma nasýlsýn, iyi misin diye? Ýçimde dertten daðlar yükselmekte! Aldýðým nefes þükür, tek hediye; Düz yollar görmedim, hep bükülmek de!
O daðlarda yalnýzca keçiler var. Ne varsa yeþili yer, azar azar; Bense aðaç altýnda bulurum nar; Yanar durur, dumaným süzülmekte!
Dinlemez ki keçiler pek yabani. Yanmýþým, bakmaz bile, nerde hani? Rüzgâr hýzlandýkça bekler zebani; Sanki mahþer defterim dürülmek de!
Karsa yaðmýyor, keçi gibi inat; Akmýyor da su, etmiþ gibi azat! Geçer miyim acaba, var ya sýrat? Sýnav sorgusu toprak, sürülmekte…
Saffet KURAMAZ, 26.12.2024, Ankara
./.
Ýnsan insana teþne, insan insana muhtaç Ýnsan yoksa içinde, tok deðilsin, yarý aç Ýnsandýr hem sorunun, biricik çözüm yolun Ummanlar gönlün olsun, onu insanýna aç ----->deniz_tayanç1
Teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.