Ayak seslerini fark edince mumlar aramýza devrildi kül ayaklandý sanki zamaný dolmuþçasýna Ýçimden bir þeyler týrmanýp savruldu yüzüme gel dedi gidemedim
karanýn göðsüne oturmuþ sarý bir salgýn gibi dolaþýyordu gözleri nasýl dedi dedim ki gözleri aç bir þairin iþtahýný kabartacak kadar harf yüklüydü sustu bende sustum
bu yokluktan mýydý her sokakta kirpiklerimi düþürmem parmaklarýma kazýnan tanrýsal desenler gibiydi gözleri ve ten ayrýðýndan yeþil hatlar sunardý içsel dürtüler kim bilir derisi alýnmýþ harfler kazýdým sýrtýma ki ardým kalabalýk bir harf sessizliði
ne uçuk düþlüyorum seni ve sen mirim af et beni seni yazacak kadar inançlý bir cümle olduramadý benliðim
Þ i m o
Sosyal Medyada Paylaşın:
~ Ş i m o ~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.