Hoþ mu Bilmeseler de Merak da etmezler Ki Nicedir Ne halde Ne açýlýp solmalarda Dalýnda
Çok bilmiþ Seni Ýþin gücün bahaneler Üretmekte ya Paylaþmak deðil Seri hani
Sahi Yok muydu Avuçlarýmda, dilimde Yerince Güzelliðin
Bu arada Havadisler vereyim Buralar gene Bir yoðunlukta Bir çoðunlukta Bir darlýkta Ayrýlanlar, çýkanlar Arada hastalýklardan Geri duran, aksayanlar Baka kalanlar Öte gidenler Olanlar , olmayanlar derken Baya bir Geçiþinde Dönenceyle Yenice
Aysel gelmiþti bayadýr Ekibe Nigar gidince Han oldu tabi Zuhal abla da ayrýldý Bir sebep, bir ara Türkan abla geldi yerine Anca Dalyan abi de bir baya Süzüldü, hastalandý Þifalar, hayýrlar, dileðince
Bir de Ezo ile Gül var Var gündüzcülerde Habire bana Seslenir Gül, sevdiðinden Adým atar atmaz Ýþ haneye
Sonra Sultan, HüdaNur, Sema Mert var gençlerde Vardiyasýnca Yerlerinde Malum Artýk kaç andýr Ýçmelerden Gülbahçe’ye Eser, akar Yayýlýr dururum Kimi yorgun Kimi solgun Vakitlice
Yahu dedik ya Mevsimi yok Zamaný yok Ýklimlerce Seferlerce Hancý ve yolcu
Sonsuzluk sende Beklemek bende Bilinmeze …
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.