Her gün seni yaþýyorum, sensizliðimde! Soruyorum her bir zerreme! Dokunamadýðým bana haran olan bedenine... Gözlerine soruyorum! Görmeye nasip olamadýðým sevgi dolu kalbine... Çimen gözlerin, neden beni baska yerlerde arýyor? Bak! Hiç tutamadýðýn o, pamuk ellerini... Hangi gülde bulurum diyorum ellerimi... Hiç koklayamadýðým lüle saçlarýnýn kokusunu... Deme bu nasýl bir aþktýr... Hiç görmeden hiç aþýk olur mu insan! Hiç bir zaman birleþmesi mümkün olmayan... Günle, gece gibi... Ama nasýl bir duygu bu nasil bir histir bu Allah’im! O, her zaman yanýmda gibi.. Söyle Allah’im kim bu ask? Günahlardan kaçýp sýðýndýðýmiz! Sevda dergahýmý? Yada Bir boþlukta kendimi bulduðum sevda denizimiyim! Yoksa benim guruntum mu? Söyle Allah’im bu aþk kim? Bu sevda denizi nere de? Bu cile neden? Niye sevenler kavuþamiyor? Sebep ne? Bu çile niye? Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.