Kırda Açan Çiçekler
Gerim gerim gerilirken
hayatýn getirdiði yüklerine,
Parça pinçik olmuþ
boþa çýkmýþ bekleyiþlerine geçen saatlerime,
günlerime
haftalarýma
aylarýma
mevsimlerime
Ve dahi senelerime.
Tam hakkýndan geldim artýk derken
karþýma çýkývermiþ yenilgilerime
Direncim tükenmiþ gibiyken kendi türümden
birbiri peþi sýra gördüðüm kötülüklere
Gelmiþim belki
tükenmiþlik denen o yere
Sýrtýmý dönmeyeyim yine de
gerçeklere.
Kapanmayayým o melankolik köþelere
Hiç ummadýðým bir anda aðarýverir þafak
Güneþ yine doðacak
Sabahýn þafaðýnda
Bambaþka bir gülücük sýcacýk bir el dokunuverecek düþlerime.
Bakýyorum yýlýn en uzun gecesini de alýp götürüyor iþte zaman
Yaþamaya gelmiþim bir kere yakýn olmalýyým
aydýnlýðý taþýyacak pencerelere
Yanýmda
yamacýmda bir yer býrakmalýyým
hiç akýlda bile yokken gelivereceklere
Eksik etmemeliyim sevgiyi yüreðimden
Ve hep minnetle bakmalýyým
daðda, bayýrda, kýrlarda
kendi baþýna açýp solmayý bilen çiçeklere…
21 Aralýk 2024 Yeniköy/ Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.