Bülbülün aynasıdır derviş

Zahiri tatsan da yetimdir mana
Uðraþýr durursun yýllar boyunca
Gece ne gündüz ne sorar durursun
Adem ne, insan ne arar durursun
Sevgiden aþkdan uzaksa gönüller
Muamma görünen! Çakma bulursun

Güneþten geceler yol verse birgün
Bülbulün figaný baþlar al’ a
Geceden kalandýr gündüze referans
Bülbülün naðmesi derviþe sermaye.

Sanma ki aþk bedelsiz cana
Aþk bardaðýna konarken bir gün
Kýrýksýz saðlam çatlaksýz bir cana
Samimiyet doðurtur sabahtan tana
Oynama balýk yanarsýn sonra!

Oltaya gelen derviþden bir balýk
Riyasýz, sevgiyle kanýyor bir çalýk
Kaynayan yaðdýr piþiren onu
Atýlan taþý gül eder meðer
Sevdiði istemez bölüþmek asla
Sevginin kitabý bölüþmez zaten
Özünde mýknatýs, þirketsiz rana.

Yalnýzlýk ateþi sevgiden yana
Hamlýktan piþen, piþerken olana
Gökteki yýldýzdan seslenen bülbül:
’Aynada gördüm aynada kendimi
Aynada gördüm derviþden rengimi’.

Sosyal Medyada Paylaşın: