Þair; yine derinden tam da ciðerinden bir ah çekti bu akþam…
Senelerin sunduðu yaþanmýþlýðýn; acý, tatlý geçen günlerini ölçtü tarttý kefeye koydu almadý sepete koydu sýðmadý darasý da yarasý da aðýr geldi þu yaralý gönlüne…
Aþk, sevda denilen þey dün olduðu gibi bugün de sardý bütün hücrelerini gözleri doldu gül benzi soldu Ýlahi ya Rabbi bu nasýl bir yoldu diye sordu kendi kendine …
Sefasýný da cefasýný da sürdüðüm bu hayat öyle izler býraktý ki benliðimde bir daha yaþar mýyým yaþamaz mýyým bilmedim bilemedim…
Ey hayat! Ey geçici sevdam senle de olmuyor sensiz de ne yaptýðýmý ne yapacaðýmý þaþýrdým yeri geldi bir çok zaman ben sabrýmý taþýrdým… yar sabrýmý taþýrdým
Bilemedim sevdam bilemedim sevdim de sevildim de bu hayatta Gözümün, gönlümün görüp yaþamak istediði her bir þeyi amma iyi amma kötü yaþadým…
Seni de sensizliði de ben gönlümde yeterince taþýdým Acý tatlý her bir þeyi ben seninle ben seninle yaþadým … dedi þair
Selahattin ACUN’un kaleminden✍ 21 ARALIK 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin ACUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.