GİDENİN ARDINDAN

**********GÝDENÝN ARDINDAN**************

Dünyayý kendinden mahrum býraktýn,
Nedeni neydi bu kadar erken davranmanýn,
Yok olmak Murat’mýydý insan da.
Sanki acelesi var gibi.
Güneþi gurup gurup batýrýp gitmek.
Bir masal yaþamak anýnda,
Hayal perdesinden.
Düþün þimdi senden ne kaldý..
Hatýran dolaþmakta kara gün gibi…

Beþikte ninni dolanmakta,
Sana senden benim yüzüme.
Ninniler gezinmekte sol yanýmda.
Dilimden düþmeyen,
“Seni seviyorum” Kelimesi,
Uykularým þirin degil bu aralar,
“Uykun þirin mi” demek geçmiyor içimden.
Dönüm noktasýndamýyým ben.
Belki de bu hayat yýprattý beni,
Utanýyorum demeye,

Sen bendesin ölümcül biçimde,
Nefes darlýðýna iyi gelen hislerimle,
Bu nasýl bir dünya.
Cüretkar yerleri çok gizli.
Renkler cümbüþün de kaybolmak,
Dünler hasret yüklü,
Bugünler dönüþ deryasýnda yüzmekte.

Bu nasýl bir dünyadýr.
Ýnsanoðlu kederli,
Ýnsan oðlu renk cümbüþünde gezinmekte.
Hayal dünyasýnda yaþayanlar var.
Omuzlar da hayatýn yükü.
Ölmek krtuluþmu Anne.
Ölüm hakikat mý,
Gam deryasýn da kaybolmak gibi,
Yüz çevirmek
Dert Tarlasýna ekin ekmek.
Ne eklemek gerekli dert-tasa yerine.
Ben seni,
Ben seni, aradým uykusuz gecem de,
Kim benim beþik sallantým da,
Ev duvarlarýnda kokusu olan,
Nefesi yüzümde,
Sesi kulaklarým da.
Ne cevap versem “ana”
Bilmedim, bilmedim “ana”.
Ölüm kurtuluþmu,
Ya geride býraktýklarýn.
Hayatta ceber dolaþan.
Yalnizlýk sana yakýþmadý.
Topraða seni ýsmarlamak gibi,
Þimdi dað uçtu, kartal kaldý,
Günü mü Anne.

21.12.24 / Saat 09,27 – Mehmet AY



Sosyal Medyada Paylaşın: