Yaz Dedi Kalem

Ellerimi çektim kaðýt, kalemden,
Asýldý suratý, "yaz!" dedi, kalem.
"Þikayet etme hiç dertten, elemden
Gayret eyle, düþün, çöz!" dedi, kalem.

"Uzak dursun kalbin nefretten, kinden.
Bir kýlýç olurum çýkarsam kýndan.
Bu nasihat, sana hediye benden
Bin kurþuna bedel söz!" dedi, kalem.

"Durma yaz, bitmesin aklýn, hafýzan,
Doðrulardan söz et, etme su-i zan.
Dilinden bal aksýn, gönüller kazan,
Yüzden deðil sözüm, öz!" dedi kalem.

"Irak dur kalpleri kýrmaktan ýrak,
Gittiðin her yere bir aný býrak!
Bir bahane bulur gelir son durak
Durma hazýrlýk yap, tez!" dedi kalem.

"Bir hikayen olur, nesiller dinler,
Asýrlar geçse de anlayan anlar.
Mührünü vurduðun sayfalar inler,
Tarihe býrakýr iz!" dedi kalem.

"Doldun, boþalmaktýr þimdi muradýn,
Bilinmesin varsýn mahlasýn, adýn.
Sona varýyorsun bak adým adým
Ne kadar yazsan da az!" dedi kalem.

21 Aralýk 2024/Konya

Sosyal Medyada Paylaşın: