Yarýn on sekiz ekim yýl ikibinsekiz
Ýki insan yirmi yedi yýl geçirmiþiz
Geriye bakýnca hiç fark etmemiþiz
Bir olup dir olup üç evlat vermiþiz
Hayat bu deyip günleri eritmiþiz
Bir olup acýlara göðüs germiþiz
Olur olmaz birbirimizi germiþiz
Birlikte toðraða bir evlat vermiþiz
Birlikte yaþamayý kabullenmiþiz
Birbirimizin derdini üstlenmiþiz
Biz birlikte gençliðimizi vermiþiz
Sonuçta biz birbirimizi sevmiþiz
Seni benden beni senden silemezler
Yabancý oldu el oldu diyemezler
Bizim paylaþtýðýmýzý bilemezler
Ýsteseler de bizleri bölemezler
Dünya ve ahiret þahitlerimiz var
Öbür aleme bir göçenimizde var
Dünyada iki güzelim evladýmýz var
Beraber paylaþtýðýmýz anýlarýmýz var
Beraber yaþadýðýmýz hayatýmýz
Bu hayatýn meyvesi çocuklarýmýz
Elimizde onlar bizim kar, zararýmýz
Olurlar diyoruz bizim siðortamýz
Olur olmaz bu zamana baðlý olacak
Ýyi yada kötü belki bizi bozacak
Her kimse yaptýðýný bir bir tadacak
Elbette herkes yaptýðýný bulacak
Düþmüþ bizimde saçlarýmýza aklar
Bundan sonra hastalýk bizleri yoklar
Fayda gelmez seni ben beni sen paklar
Dileyelim huzur dolsun aylar,yýllar