Adý bende saklý bir aþktý sonbahar
yüzümde hala yarasý o özlemenin
"Pencereden kar geliyor aman annem gurbet bana dar geliyor"
diyor
radyoda ki ince ses...
kar yaðýyor sokaða
sokakta kimsesiz kedilerin korosu
hangi açlýðýn koynundan çýkagelmiþ?
kalede bir çay molasý vermiþ gençliðim
dar sokaklar
ýslak pervazlar
geveze suskunluklar
ellerimde kar yanýðý
saçlarým desen
kendince karmaþa
bitlenmiþ bir akþam üstünün
sessiz kaþýnmalarý gibiyim.
"ben sevdim eller aldý, o da bana ar geliyor"
dedi þimdi
sonbaharýn
o dilsiz aðacý geldi aklýma
sustum
týrnaklarýmý kemirdim
yüzümde gezindi jilet izi.
kalede bir çay molasý vermiþti gençliðim
mavi bir göðün
hayal olduðu yerde
soba dumanýnýn
genzimde asýlý duran tadý
üþümüþüm
hem de öylesine deðil
zemheriden olma
bir titreme sarmýþ tenimi...
uyumuþum...
"kekliðimi doyurdular aman annem ganadýný ayýrdýlar ben öleyim"
diyordu
uykumun en sýcak yerinde
kýrlangýç sanýrken kendimi
hem de hiç büyümemiþ bir çýrpýnmada
gençliðimin kanadýný
ayýrýrken bu kar
öleyim diyorum...
bi kerecik öleyim...
"bu nasýl zalým yaraymýþ aman annem beni senden ayýrdýlar"
derken ölmüþüm...
þarký bitmiþ
yollar susmuþ
kalede bir çocuk ölmüþ
gençliðim çay molasý
avucumda zemheri...
üþümüþüm....
ölmüþüm....