Öyledir Ya
Dünkü saðanaklar her vakit ýþýk
Güneþ sað omzunu düþürdü
Ýkindini kazaya býrakma
Gözden düþen damla suyun diyeti
Kordan vadiye ýrmak olmaz bakarsýn
Sisli gözlerin taþlardan aðýr çektiði
O son tartým da
Mizan çölünde kervansýz baþlar
Algýlarýn makiliðinde tutarsýz yangýn
Bir orman sevabýný yaþatmak
Hep sonradan gelir aklýmýza
Her birey inanýr özünde bir ulu geleceðe
Kanýt silik bir parmak izi olsa da
O þamaný çözüp getirirler þimdi
Kuru dallarýn rengarenk çaputlarýndan
Duasý yaþlý kadýn kurþun döker
Çocuklarýn geceli korkularýna
Zaman evrilir, eller daha yükseðe
Daðlar yerinden oynar, gök menzilden
Ýnsan yetiþemez kendine
Önce insan ol derler ardýndan kul
Duyumsarým o özgürlüðü bilirsin
Güneþler giysileyen o siyah örtülü yer de
Gitmiþsindir ama ruhun belki cisminle
Oturup her yönü kýbleye
Kalkýp beninin toprak kilidinden
Hiçlikteki çokluða dokunmuþsundur
Yüreðinin yüzüyle
Sen susarak seslen bir doðudan
Bir batýdan, yýkýlan duvarlarýn tozu dumanýndan
Onlar gülümsesin yýldýzlý bahçeden
Ben gelirim erik mevsiminden kanatlar çalýp
Kundaklar günahsýz kefenlerdir ya
Yatsýyý kýlýp yatýna kalmaya
Þ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.