Ne oldu gülüm , koca çýnar aðacý budanmýþ her yapraðýn zerafet sýzan dalýn kan damlýyor sessiz sana yakýþmayan
Ne oldu gülüm, siyaha bürünmüþ beden hayran býrakan nakýþýn ýþýltýsý sönmüþ diri diri can çekiþiyor nefes
Ne oldu gülüm, gýpgri gökyüzü bulutlarýn ardýna sýzmýþ güneþ gökyüzü yýldýzlarý yutup öfke kusuyor fýrtýna
Ne oldu gülüm, sancýlý kývranýyor kasýk üsümüþ ten mahþerin orta göbeðinde çukur lacivert göðsün ucunda irin maziyi yýrtýyor kýrýþýk çarþaf
Ne oldu gülüm dem tutmuþ sýzý yüz solgun pençesine asýlý ömür zifiri karanýlk oyunbaz vakit akrep’i kovalayan yelkovan soðuk kucakta bitkin kendince fahiþe
doðan þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
doğan şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.