Öyle deðil iþte Öyle olmuyor Güneþ senin baktýðýn yerden doðmuyor Kara bulutlar çöküyor hücrelerine Herkes kendine bir yol seçiyor Korkular, kaygýlar endiþeler sarýyor ruhunu da Gýkýn çýkmýyor En yakýnýn En uzaðýn oluyor Sonra bir bakiyorsun O da seninle ayný güneþe doðru yola koyulmuþ Sana yine elinde titrek bir fenerle Rehber olmak düþüyor Ýçinin en derininde hic sönmeyen o ates Ruhunu ýsýtýyor Birden daðýlýyor kara bulutlar Prometheus a sevgiler, saygýlar Bütün kötülükleri bir kivilcimla Can pahasina iyiliðe ceviren Korkuyu korkutan Sonsuz acýlardan Sonsuza kadar kurtulan Bir Prometheus tavrý deðil midir Ýnsaný en çok insan yapan
Resim alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Afet i azam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.